Süleyman NAZİF

1870 doğumlu Diyarbakır doğumlu Türk şair, yazar ve bürokrattı. Osmanlı Servet-i Fünun’cular olarak Edebiyat tarihinde anıldı. NAZİF edebi anlayış ve üslup yönünden Namık KEMAL’in izinden gitti. Babası şair ve tarihçi Said Paşa, annesi aşiret ağasının kızı Ayşe Hanımdır. Rüştiye öğrenimini Diyarbakır’da gördükten sonra diğer eğitimlerini özel olarak aldı. Babasında Farsça’yı, Muş müftüsü Emin Efendi’den Fransızca ve Aleksander Gregoryan’dan da Fransızca öğrendi.

1892 yılında babasını kaybetti. Diyarbakır Gazetesi’nde baş yazarlık yapmaya başladı. 1909 yılında Basra valiliği, 1910 yılında Kastamonu valiliği ve 1911 yılında Trabzon valiliği yaptı. 1912 yılında İstanbul’a döndü ve Hak Gazetesi’ni çıkardı. 1913 yılında Musul 1914 yılında da Bağdat valiliğini yaptı. 1918 yılında dostu Cenap ŞAHABETTİN ile birlikte “Hadisat” adlı bir gazete çıkardı. Daha sonra Kürt Teali Cemiyeti Başkanı Nehrili Seyyid Abdülkadir ile birlikte Bağımsız Kürdistan Komitesi’ni kurdu. 1920 yılında Malta’ya sürüldü burada 20 ay kaldıktan sonra ülkesine geri dönebildi. Fuzuli, Tarihin Yılan Hikayesi, Malta Geceleri, Kafir Hakikat, Yıkılan Müessese ve Boş Herif adlı bir çok şiir yazdı.