Hasan Cemil Çambel, 1879'da Çanakkale'de doğdu. Askerlik ve devlet adamı olmanın yanı sıra tarihçi ve siyasetçi olarak da tanındı. Kuleli Askeri İdadisi ve Harp Akademisi eğitimiyle yüzbaşı olarak mezun oldu ve Almanya'da Prusya Harp Akademisi'nde öğrenim gördü. Askeri yaşamında, General Hindenburg'un Karargâhı'nda çalıştıktan sonra Selanik'te görevlendirildi ve Balkan Savaşı'nda önemli roller üstlendi. Berlin Büyükelçiliği Askeri Ataşesi olarak atanmasıyla hayatı bir dönüm noktasına ulaştı. I. Dünya Savaşı'nda Irak cephesi'nde komutanlık yaptı ve çeşitli görevlerde bulundu. Mondros Mütarekesi'nin ardından emekli oldu ve ailesiyle birlikte yurtdışında tedavi gördü. Dönüşünde İstanbul'a yerleşti ve çeşitli görevler üstlendi, Haliç Vapur İşletmesi Şirketi Müdürlüğü gibi. Politik kariyeri, 1928'de Bolu milletvekili seçilmesiyle başladı ve altı dönem boyunca TBMM'de görev aldı. Atatürk tarafından "Çambel" soyadı verilen Hasan Cemil Çambel, Türk Tarih Kurumu Başkanlığı'na getirildi ve bu görevde Türk tarih araştırmalarını organize ederek önemli çalışmalar yürüttü. Ayrıca çeşitli eserler ve makaleler kaleme aldı, tarih, edebiyat ve felsefe üzerine yazılarını Cumhuriyet, Hâkimiyet-i Milliye ve Ulus gibi yayınlarda paylaştı. Çambel'in yaşamı, hem askeri görevlerdeki etkinliğiyle hem de tarih ve kültür alanındaki çalışmalarıyla önemli bir yer tutuyor. 1967'de vefat etti ve İstanbul'da Karacaahmet Mezarlığı'nda son yolculuğuna uğurlandı. Eserleri arasında "Attila’dan Atatürk’e", "Türk Gençliği Nasıl Yetiştirilmelidir?", "Bakacak Kahvesi" gibi önemli eserleri bulunuyor. Aynı zamanda çeşitli çeviriler de yapmış ve çalışmalarını geniş bir alanda sürdürmüştür.