Aşık DAİMİ

Aşık Daimi, 1 Ocak 1932’de İstanbul’da doğmuş, gerçek adı İsmail Aydın olan Türk halk ozanıdır. Kökeni Erzincan’ın Tercan ilçesine dayanan Daimi, saz şairi olan dedelerinin etkisiyle küçük yaşta bağlama çalmayı öğrenmiş ve Davut Sulari’den aşıklık geleneğini benimsemiştir. 1950 yılında İstanbul’dan ayrılarak Tercan’a yerleşmiş ve burada hem yörede tanınmış hem de aşıklık geleneğini pekiştirmiştir. 1962’de yeniden İstanbul’a dönen Aşık Daimi, ölümüne kadar bu şehirde yaşamıştır. Daimi Baba ya da Tercanlı Daimi adlarıyla da anılan ozan, burada Aşık Beyhani ile tanışarak sanatsal çevresini genişletmiştir.

Sanat yaşamının başlangıcında usta malı türküleri seslendiren Aşık Daimi, zamanla kendi deyişlerini ön plana çıkarmıştır. 1948 yılında yazdığı "Bir seher vaktinde indim bağlara" dizesiyle başlayan ilk şiiri, onun sanata olan yeteneğini ortaya koymuştur. Yaşamı boyunca yüzlerce türkü arşivlere kazandırmış ve TRT tarafından açılan sınavı kazanarak kaşeli sanatçı unvanını elde etmiştir. Özellikle yaşamının son 20 yılında birçok genç ozanı etkileyen Daimi, sayısız bağlama dersi vererek halk müziğine katkıda bulunmuştur. Türkiye ve Avrupa’da birçok konser veren ozan, onlarca kaset ve plak doldurarak eserlerini geniş bir kitleye ulaştırmıştır.

Aşık Daimi’nin şiirlerinde sevgi, doğa, ayrımcılık karşıtlığı ve insan sevgisi gibi konular işlenmiştir. Sanatçının eserleri, Sezen AKSU ve Ahmet KAYAAhmet KAYA gibi önemli isimler tarafından seslendirilmiş ve geniş bir dinleyici kitlesine ulaşmıştır. Sezen Aksu’nun "Ne Ağlarsın Benim Zülfü Siyahım" ve Ahmet Kaya’nın "Gitme Turnam, Gitme" yorumları, Daimi’nin eserlerini ölümsüzleştirmiştir. Daimi’nin şiirleri ve deyişleri, kızı Yadigar Aydın Orhan tarafından derlenerek "Aşık Daimi, Hayatı ve Eserleri" adlı kitapta toplanmıştır. 17 Nisan 1983 tarihinde İstanbul’da hayatını kaybeden Aşık Daimi, Karacaahmet Mezarlığı’na defnedilmiştir.