Refik Halid Karay, 15 Mart 1888 tarihinde İstanbul'un Beylerbeyi semtinde dünyaya geldi. Babası Maliye Başveznedarı Mehmed Halid Bey'in oğlu olarak doğan Karay, ailesiyle birlikte Bolu Mudurnu'dan İstanbul'a göç etmişti. İlk eğitimini Galatasaray Sultanisi'nde tamamladıktan sonra Hukuk Mektebi'ne devam etti. Maliye Nezareti'nde memur olarak çalışmaya başladı. II. Meşrutiyet'in ilanıyla birlikte gazetecilik alanına yöneldi. Tercüman-ı Hakikat gazetesinde mütercimlik ve muhabirlik yaparak kariyerine başladı. Aynı dönemde Son Havadis gazetesini kurdu. Fecriâtî topluluğuna katıldı ve mizah dergisi Kalem'de "Kirpi" takma adıyla yazılar yazmaya başladı. Hürriyet ve İtilaf Fırkası'na üye oldu ve Aydede adlı siyasi mizah dergisini çıkardı. Ancak, İttihatçılar yeniden iktidarı ele geçirdiğinde yazıları nedeniyle sürgüne gönderildi. İstanbul'a döndüğünde önce Robert Kolej'de Türkçe öğretmenliği yaptı, ardından Yeni Mecmua'da yazarlık görevini üstlendi. Alemdar ve Peyam-ı Sabah gazetelerinde İstiklal Savaşı aleyhine yazdığı yazılar nedeniyle vatan hainliği suçlamasıyla karşı karşıya kaldı. Bu durum, onun Yüzellilikler listesine alınmasına neden oldu ve 1922'de yurt dışına çıkarıldı. Uzun yıllar Beyrut ve Halep'te sürgün hayatı yaşadı. Ancak, Mustafa Kemal ATATÜRK'e yazdığı şiir ve mektuplarla affedilmesinde etkili oldu. 1938'de çıkarılan af kanunundan yararlanarak yurda döndü. Dönüşünden sonra Tan ve diğer gazetelerde hikâye, roman ve fıkralar yazdı. 1948-1949 yıllarında Aydede dergisini tekrar yayınladı. 18 Temmuz 1965'te İstanbul'da vefat etti ve Zincirlikuyu Mezarlığı'na defnedildi.